Bezelhonk Bokaal 2018

De afgelopen vijf jaar hebben we op ons eigen terrein en omgeving een kleinschalige jachtproef georganiseerd, zo ook dit jaar. Ooit begon het met een simpel proefmiddagje met 12 deelnemers die training volgen bij Christel. Inmiddels in jaar vijf tellen we meer dan het dubbele over de hele dag verspreid, worden er C B én A proeven en ook MAP proeven gedaan. Mensen komen uit alle hoeken van het land en zelfs een groot deel van onze Belgische vrienden zijn aanwezig!
Waar we tot nu toe elk jaar goed weer hebben gehad en de afgelopen zomer niet stralender kon, werd er uitgerekend voor dit weekend, het weekend van 25 augustus, kouder weer en veel regen voorspeld. We zijn natuurlijk niet van suiker, dus we regelden bij een aantal vrienden dat we hun grote partytenten konden lenen. Daar de picknick en statafels onder en de BBQ stond klaar op het overkapte terras. We lieten de pret niet drukken door een beetje water!

De ochtend begon voor ons als organisatie rond half 8, keurmeester en helpers waren aanwezig voor de laatste aanwijzingen en het wild werd klaargelegd. Rond 8 uur kwamen de eerste deelnemers en na mijn openingswoordje konden we rond half 9 van start gaan. Dit jaar was Freddy oud genoeg om ook mee te doen, dus besloot ik om mijn rol als secretariaat te combineren met een rol als deelnemer. De ochtend telde 22 deelnemers, ingedeeld in kleine groepjes van 4 of 5. Mijn groepje begon bij het Aangelijnd en los volgen en het Uitsturen en terug komen op bevel. Het volgen moest ik Freddy twee keer even corrigeren dus; een 8. Prima! Bij het vooruit sturen ging ze, maar toen ze een eindje op weg was viel daar het schot van de Markeer in het achter liggende weiland en zag ik haar kijken; ze wilde gaan! De keurmeester zei me haar snel terug te fluiten voor ze echt weg was, dus dat deed ik. Ik moest er flink druk op leggen maar na mijn derde keer fluiten/roepen kwam ze terug en netjes voor zitten; een 7. Prima, ik was tevreden! Toen gingen we naar het water, daar waar Freddy in Beesd nog op uit ging. Eerst Apport uit water, wat dralen en treuzelen, wat extra commando’s, maar ze ging! Een kleine 6 omdat ze toch wel netjes het wild af kwam geven zonder te schudden. Vervolgens Apport te land, een konijn wat nog wat koud en stijfjes was. Ze ging erg enthousiast er naar toe, pakte het konijn en kwam terug. Ze liet hem onderweg nog even twee keer vallen en herpakte het konijn weer. Netjes voor zitten en afgeven, geen probleem; een 8! Daar was ik zeer trots op, gezien ik dit nog altijd weinig had geoefend met een écht konijntje. Door naar het over water, om de een of andere reden als er druk achter zit vindt Freddy het moeilijker, maar ze ging over en pakte keurig de eend. Wat ik al wel had verwacht en de helpers voor gewaarschuwd had, ze ging terug over de brug. Dit mag en kan natuurlijk gebeuren, op de laatste training voor de proef deed ze dit ineens. (“Doet ze anders nooit!”) Ze kwam keurig terug naar me, maar zo’n vijf meter voor me boog ze ineens af en liep ze het heuveltje af, extra commando maar toen kwam ze keurig voor zitten met haar eend; een 7. Niks mis mee! En na vijf van de acht proeven was ik niet alleen nog in de race voor een C, maar zelfs voor een B diploma! Terug naar eigen terrein voor het Houden van aangewezen plaats en Markeren. Eerst down leggen in een stuk platgetrapt hoog gras. In alle vertrouwen ging ze down, ik draaide me om en liep weg. Al snel zag ik haar koppie door het gras heen komen, ze was gaan zitten! “Doet ze anders nooit” nog altijd van toepassing, toch iets met wedstrijdspanning dan? Geen punt, een 9 was keurig! Daarmee had ik alle C onderdelen gehad en was ik verzekerd van een diploma, maar met nog twee onderdelen op B te gaan wilde ik natuurlijk proberen om dit goed af te sluiten. De markeer was de volgende. In Beesd sprong ze hier in, dus ik besloot haar aangelijnd te houden en met een maximaal haalbare 8 te beginnen. Een prima keus bleek achteraf, want ze deed het perfect! In één streep naar de eend, mooi opgepakt en in één streep weer terug en netjes zittend afgeven; een 8! Ik was door het dolle want nu was er nog maar één proef te gaan; de Verloren apport te land! Een proef die de honden graag doen, en zo ook mijn Fredje. Ze moest een bosje in en drie droge slootjes over, ik moest haar een extra commando geven om door te gaan en op de terugweg met haar eend toen ik haar zag werd ik iets te enthousiast en op het eind wilde ze de eend loslaten dus moest ik deze opvangen en nog het commando zit geven. Het maakte niet meer uit want ik kreeg een 7 en ik was dolblij! Het was me gelukt om met mijn jonge Fredje een B diploma te lopen op onze eigen proef! Niet zonder slag of stoot, maar ik heb hem wel! Daar was ik wel zo trots op! We hebben even gespeeld en geknuffeld en zijn toen naar huis gegaan, waar Freddy lekker met een botje in haar mand mocht bijkomen.

Freddy met haar eend over water

Voor mij was het nog niet gedaan, want ik moest alle cijfers die binnen kwamen via de keurmeesters op papier zetten en alle certificaten voor de ochtend deelnemers schrijven terwijl zij gezellig buiten zaten te lunchen. Daarna mochten de deelnemers genieten van 3 deelnemers op de A proef, waarvan er één deelnemer niet alleen de Dirigeer maar ook de Sleep heeft gehaald! Super gaaf natuurlijk voor iedereen om te zien wat een Drent toch wel allemaal kan! In de middag deden er 10 deelnemers mee voor de MAP, waarvan er 8 ook in de ochtend al de C en B hadden gedaan, dit met het oog gericht op de Wisselbokaal voor Beste Hond. Dit jaar hadden we drie MAP’s uitgezet, twee bij het water en de derde op ons eigen terrein als afsluiter. Het weer was ons tot nu toe gezind geweest met maar hier en daar een drupje, maar aan het eind van de MAP proeven, met nog 1 deelnemer te gaan, begon het te hozen! Die bui hebben we even afgewacht voor de laatste deelnemer, en die haalde prachtig de duif en kraai op. De bokaal proeven waren ten einde, maar de dag was nog jong! Ik had al mijn certificaten al klaar liggen en hoefde nog maar van één proef bij te schrijven wat er was behaald. Zo konden we in mum van tijd van start gaan met onze dit keer bijzondere prijsuitreiking.

Het zonnetje brak door, de perfecte timing voor mij om het woord te nemen tegenover al onze lieve vrienden die er nog waren, rond de 50 man zat of stond daar te genieten! De prijzen voor de ochtend werden verdeeld, de tweede plek in de C met 44 punten voor twee honden, broer en zus, Lennaert en Libre van Jeanny Bustin en Karine Soenen uit het zuiden van ons land en uit België! En de eerste plek met ook 44 punten voor onze Wereldkampioen 2017 Senna Lynde vd Bezelhonk van Simone Graver. Vanwege het feit dat Senna jonger is dan Lennaert en Libre kreeg zij de hoogste plaats toegekend. De tweede plek in de B voor Evelien Bösing met haar Djenna Sanne van Drienermarke met een mooi totaal van 75 punten. De eertse plek in de B voor onze bruine Duitse draadharige vriend Odin van Cindy Luttikhuis met 76 punten in totaal. De bokaal voor de A werd dit jaar gewonnen door Hidde van Marcel Langbroek, met 88 punten in totaal. Zoals hij zelf zegt, puntjes verloren door Hidde zijn show gedrag, wat een Drent! Voor de MAP ook twee prijzen, de tweede plek voor Odin en Cindy met 255 punten van de 300 en de eerste plek voor Hidde en Marcel met 260 punten van de 300. Geweldig natuurlijk voor Marcel, want hij mocht dit jaar niet alleen zijn prijzen van de A en MAP meenemen, maar hij werd ook met stip de nummer één voor de Wisselbokaal! Het was ongelofelijk want dit had Marcel natuurlijk niet zien aankomen, maar wat had zijn Hidde mooi gewerkt! Na de foto van de winnaar te hebben genomen dacht men dat het klaar was met de prijsuitreiking, maar niks was minder waar!

Een aantal waren er van op de hoogte, maar een groep vrienden had iets voorbereid en dus gaf ik het woord door aan Michael van de Burg. Hij deed een mooi praatje over de World Dogshow waar Christel het als fokster voor elkaar kreeg in ongeveer 10 maanden tijd 3 honden de titel Wereldkampioen te bezorgen. De groep bood haar een prachtige bos bloemen, een foto van de drie honden en hun prijzen op groot formaat en als klap op de vuurpijl, een gouden fluit met naam en kennelnaam gegraveerd voor haar gouden prijzen. Met de hoognodige tranen bij velen sloten we hiermee de prijsuitreiking en opende we de BBQ. De meesten bleven nog lang napraten en al het heerlijke vlees ging op. Het was een dag om in het geheugen te graveren. Dank aan alle keurmeesters die hun zaterdag hebben besteed met het keuren, dank aan alle helpers voor het heen en weer sjouwen en gooien met wild. Dank aan alle deelnemers voor de gezelligheid, de mooie verhalen, het mooie werk! Dank voor iedereen die er bij was en het mogelijk heeft gemaakt om deze dag zo succesvol te laten verlopen!